Onze beloften kregen tegen Torhout een lesje in mentaliteit. Bij onze jongens is het echt alles of niets. De ene week heel goed, de andere week heel slecht.
In de thuiswedstrijd tegen Torhout begon het heel goed want na 2 minuten al meteen de 1-0 via Stef Laurens. Daarna bleef de wedstrijd in evenwicht. Torhout komt wel snel op 1-2 op een moment dat onze jongens veel te veel naar achter kruipen en geen druk naar voor meer zetten. Misschien had het met de rust gelijk moeten staan met nog een bal op de lat en een prachtsave van de Torhoutse doelman.
In de tweede helft een veel sterker Torhout, bij Bornem lukte amper nog iets. De ene individuele fout na de andere en een ploeg die volledig wegzakt. En dan krijg je er nog bij dat je fouten worden afgestraft. Zo krijg je nog 4 doelpunten om de oren.
Een overwinning met 1-6 zijn misschien wat overdreven cijfers, maar toch dik verdiend voor Torhout. Door de examenperiodes hebben onze beloften amper samen kunnen trainen, enkele spelers hadden zelfs amper een training in de maand januari. Bij de ene zie je dat, bij de andere minder. Toch blijft deze periode een prioritaire tijd voor de studies. Dat dit dan zijn weerslag heeft op de sportieve prestaties moeten we in een beloftenteam aanvaarden.
Toch 2 lichtpunten: de prestaties van Stef Laurens en Thomas Braet. Deze laatste werd door de supportersclub in de kijker gezet. Thomas zet stappen vooruit in zijn comeback, ook al zal dit met vallen en opstaan gebeuren.
Volgende week moet ons tweede team naar Winkel Sporte en hopelijk reageren zij op een positieve manier op deze opdoffer.
Deel dit bericht:
